Gisteren heb ik, met velen, kennisgenomen van het rapport van de enquête commissie over de gaswinning in Groningen. Het was, ondanks het feit dat we allemaal al wisten hoe de vork in de steel zat, schandalig te horen hoe kabinetten Rutte de Groningers stelselmatig en ondanks hun gesmeek hebben genegeerd, verraden en in de steek gelaten. En voor wat? De reactie van onze minister-president was ook geen verrassing: Geschrokken, geschokt en het kwam hard aan. De standaard ‘grijns’ op zijn gezicht was vervangen door een ander masker. Wel die blik in zijn ogen van ‘hier kom ik ook wel mee weg’. Toch zag je zijn tactische manoeuvres wel.: Nog geen reactie. Nog geen directe verantwoordelijkheid nemern. Nee hoor: Eerst bestuderen voordat we met een uitgebreid antwoord gaan komen. En vooral niet voor 15 maart want dan zijn er verkiezingen en stel je eens voor dat..... Het verbaast me dat hij niet met zijn standaardsmoes kwam, namelijk een ‘diepgaand’ zelfonderzoek te starten om dan uiteindelijk tot de bekende conclusie te komen dat hij al veel goeds had gedaan en wil aanblijvern om 'recht te doen'.
Ik vroeg ik me af hoe ik me zou voelen als ik zou weten dat onder mijn verantwoordelijkheid tig-duizenden mensen in diepe ellende zijn terecht gekomen, huizen hebben moeten stutten of verkopen, noodmaatregelen hebben moeten treffen, in angst voor bevingen hebben geleefd en zinloos hebben zitten wachten tot er hulp en schadevergoeding geboden zou worden. Ik denk dat ik mezelf niet eens meer aan zou kunnen kijken in de spiegel.
Ik blijf vasthouden aan mijn mening die ik al uitsprak na de toeslagen affaire (ook alweer en paar jaar geleden en nog steeds niet opgelost):
‘Allen die verantwoordelijk zijn geweest voor dit ongekende onrecht zouden moeten opstappen om nooit meer in de politiek terug te keren. Hun geloofwaardigheid is totaal weg en kan ook niet hersteld worden. Spijt, verontschuldiging en wat voor woorden er ook worden uitgesproken zijn niet op hun plaats. Vertrekken en nooit meer ergens opduiken in welke politieke rol dan ook.’
Verslaafd kind
Ik heb respect voor politici die hun verantwoordelijkheid wel zwaar laten wegen en daar conclusies aan verbinden. Uit schaamte maar bovenal omdat zij zichzelf niet meer geloofwaardig achtten als politicus.
Mijn mening in een eerdere blog blijft overeind staan: Mark Rutte is als een verslaafd kind aan het gamen. Het gaat bij hem niet om materie of de roem. Dit alles is voor hem een groot spel met als uitgangspunt: ‘Hoelang kan ik het volhouden en blijven zitten’. Het spel is nog niet uitgespeeld voor hem. Hij wil gewoon blijven spelen en hier weer mee weg komen, zodat hij de aller-langstzittende minister-president in de geschiedenis kan worden. Het gaat hem niet om mensen en het leed dat onder zijn verantwoordelijkheid aan duizenden is toegebracht. Dat laat hem koud. Alle gebroken beloftes, excuses en smoesjes passen in zijn spel en hij blijft ook niet zitten om goed te willen doen aan, de Groningers, de ouders van de toeslagenaffaire, ons land of onze natuur of de aarde.
Bestudeer de foto hierboven maar eens goed: het gezicht van een verslaafd pokeraar. Het gaat hem erom het spel zo lang mogelijk vol te houden.
Game over
Hij ‘speelt’ medeleven en zorg maar ondertussen denkt hij: ‘hoe kom ik hier onderuit’ De blik in zijn ogen en is voer voor lichaamstaal-deskundigen en psychologen en verraden zijn houding: ‘Dit probleem tackle ik ook wel weer. Aftreden? Ho maar want dat schaadt mijn reputatie als winnaar’.
Op 10 april 2002, viel het kabinet Kok naar aanleiding van het eindrapport van het NIOD over de rol die Dutchbat had gehad bij de val van Srebenica. Niet vergelijkbaar maar Kok liet toen duidelijk blijken dat hij zich verantwoordelijk voelde en had maar een conclusie: ik stap op.
Mark Rutte zou bij mij nog iets aan respect terugwinnen als hij nu tot dezelfde conclusie komt en ons eindelijk bevrijdt van zijn aanwezigheid in de politiek. Ik wil niet langer kijken naar een drammend kind dat kostte wat het kost wil winnen.
Het is nu echt tijd voor echt en dienend leiderschap.
Hij heeft genoeg gespeeld!
Game over!
Rutte kabinet heeft de maatschappij ontregeld: voor jonge mensen woningnood, flex wonen en flex contracten, constant van baan en omgeving verwisselen zonder woning Moeten ver uit de buurt werken. Voor veel ondoenlijk. Kleine bedrijven vaak failliet door markt. En zorg verslechterd wegens verdienmodel. Veel beroepen wegbezuinigd moeten gratis aan het werk.Goedkope arbeid. Kabinet Rutte: de zogenaamde heilige boontjes. Bevoordelen hun vriendjes. Zijn zelf vaak fervent aan de drugs; bijvoorbeeld paracetamol en hun overgrootvaders waren de sigaar van pervitin en jenevers