Een vraag die ik me frequent stel, temeer omdat ik een boek over dit onderwerp heb geschreven. Het gevaar dat schuilt in het fanatiek bezig zijn met zo’n onderwerp is dat ik er veel over praat en schrijf, terwijl ik wellicht nalaat mijn eigen gedrag op dat aspect onder de loep te leggen.
Het is belangrijk het voorbeeld te zijn van de woorden die ik spreek en van de gedachten die ik uit.
‘Practice what you preach’, is een prachtige uitdrukking. Of zoals Gandhi het nog krachtiger zei: Wees het voorbeeld van het gedrag dat je graag ziet.
Met regelmaat vraag ik me af hoe ik het doe en gelukkig hoef ik daar niet lang naar te zoeken. Het aanbod van zelftesten of checklijsten op het gebied van ecologie neemt hand over hand toe. Het is ook best moeilijk om het ‘goed’ te doen, waarbij de maatstaf van dat goed doen niet altijd duidelijk is. In die zin hebben we allemaal dezelfde uitdaging in een onderwerp dat soms te abstract is om te begrijpen of te vatten.
Het meten van eigen gedrag kan alleen als er duidelijke normen zijn en die ontbreken vaak. Het heeft ook te maken met de intentie die onder mijn daden ligt. Doe ik het goed als ik mijn dak vol leg met zonnepanelen of als ik elektrisch ga rijden? In het algemeen kan ik daar een positief antwoord op geven omdat de intentie goed is, tenzij het alleen maar een financiële reden heeft. Het wordt anders als blijkt dat er een luchtje zit aan zonnepanelen of aan elektrisch rijden. In dat geval heb ik hulp nodig. Hulp die mij kan vertellen of mijn keus een juiste is en ja, om bij de voorbeelden te blijven die ik geef, wat is er verkeerd aan mijn keus als de overheid beide keuzen stimuleert en zelfs subsidieert?
Na het lezen van mijn boek, kreeg ik veel commentaar van lezers die aangaven niet op de hoogte te zijn van de keerzijde van hun keus. Ik kan het hen niet kwalijk nemen. Wat is betrouwbare informatie en wat niet.
Er kleven bezwaren aan de ecologische keuzes die we maken en een terechte vraag is of we die keus dan niet moeten maken. Ik heb daar geen passend antwoord op omdat dit een afweging is die we allemaal zelf moeten maken. Wat ik vanuit mezelf kan zeggen is dat ik niet zo’n moeite heb om nu een keus te maken, die misschien niet helemaal ‘schoon’ is, als het zicht op 100% zuiver er maar wel is.
Ik spreek regelmatig organisaties die onderweg zijn naar 100% ecologisch. Ze zijn er nog niet maar kunnen wel aangeven op welke datum zij hun doelen gerealiseerd willen hebben. Ik kan hen daarop toetsen en bevragen en dat maakt hen voor mij betrouwbare bedrijven. Als een bedrijf beloftes afgeeft, zoals bijvoorbeeld Campina in haar reclame ‘on the way to planetproof’ dan wil ik weten wat die exacte plannen zijn en per wanneer die gerealiseerd zijn. Dat maakt hen betrouwbaar.
De wereld, dat zijn wij!
Bovenal zou ik willen pleiten niet alleen af te gaan op wat bedrijven doen en zeggen. Ik ben immers zelf verantwoordelijk voor mijn consumptiegedrag, dus de vraag die ik me stel is of ik wel planetproof genoeg bezig ben. Toegegeven: er zijn geen standaarden voor maar ik heb altijd nog een moreel kompas en ik kan ook intuïtief keuzes maken. Bovendien zijn er voldoende checklijsten te vinden de me kunnen helpen bij mijn keuzen. In mijn boek EcQ Ecologische Intelligentie zit zo’n checklijst. Daarnaast heeft bijvoorbeeld Maatschappij&Wij een prachtige lijst met 101 tips van Nadine Maarhuis waarmee je vandaag nog een verschil kunt maken voor moeder aarde.
(https://maatschapwij.nu/blogs/101-tips-duurzamer-leven/ ) of ga eens kijken naar de 52 tips voor Biodiversiteitsherstel zoals deze door de Europese Commissie is uitgegeven. Zomaar twee voorbeelden van de overvloed die te vinden is op internet. Ik geef het toe: het is even zoeken maar er is genoeg om je eigen morele kompas op het gebied van ecologie te ijken.
Wil je meer weten over Ecologische Intelligentie? Lees dan mijn boek ‘EcQ, Ecologische Intelligentie. Nu overal verkrijgbaar of stuur me een mailtje dan krijg je van mij een exemplaar.
Comentarios